Powitanie v0.0.1

Witam. Tak, mam prawo użyć "witam", bo witam na swoim blogu, także jeśli jesteś grammar nazi, to powinieneś być szczęśliwy. Chyba, że udowodnisz mi, że się mylę, ale wtedy i tak będziesz szczęśliwy. 😎
Nigdy nie ciągnęło mnie do pisania blogów, a wcześniej, jako dziecko, pamiętników. Do zaleceń psychologa kiedyś tam, też się nie zastosowałem. Po prostu nie każdy nadaje się do wyrażania siebie w ten sposób, a na lekkość pióra trzeba zapracować. Tak więc, blogi widywałem od dawna, jeszcze w erze błyszczących gifów, bo w Internecie (pisownia dużą literą pewnie już przeterminowana) jestem już dość długo. Nie miałem zaszczytu tworzyć go od zupełnych podstaw w Polsce, ale znam ludzi z tamtego okresu, którzy to robili. Ja w niewielkim stopniu też do tego przyłożyłem rękę, ale urodziłem się jednak trochę za późno, a niektórzy pionierzy nie mają już możliwości oglądania swojego dzieła.
Wracając do tematu, blogi widywałem, ale pasji pisarskiej w sobie nie miałem i popełniłem w życiu niewiele tekstów. Teraz jednak nastąpiła w moim życiu zmiana, którą postanowiłem udokumentować, bo z czasem się wszystko zapomina i może kiedyś będzie co wspominać i się pośmiać.
Jaka zmiana? Zmiana zawodu w wieku 42 lat. Na jaki? Na programistę. Nie za późno? To się okaże.
Więcej w następnym wpisie, bo na razie muszę rozeznać się jak posługiwać się tym narzędziem do tworzenia blogów.